Rozdział XXX

Rozdział XXX

"Happy End?"

20 sierpień 2007

                Nadszedł dzień rozprawy… razem z Hermioną nie spał całą noc. Po prostu… zwyczajnie tulił ja do siebie pozwalając jej wypłakać się spokojnie w swój rękaw.

                Rano przyjechali do nich rodzice, Hermiony którzy mieli zostać z chłopcami na czas rozprawy.

                -Chłopcy tylko dobrze opiekuje się mamusia…- Powiedział uśmiechając się delikatnie do synów, co wywołało kolejny napad płaczu u swojej żony.

***

                Wolnym krokiem szli w kierunku Wizengamotu. Czuła jak ze zdenerwowania trzęsą jej się ręce a sama w środku walczyła ze sobą.

                -Draco… wracajmy… zabierzmy chłopców i uciekajmy stąd… daleko stąd… gdzieś gdzie nie będą nas szukać… Draco ja nie chce cie stracić… Ja cie potrzebuje… Kocham cie… dzieci cię kochają….- Powiedziała spanikowana mocno tuląc się do niego pod samymi drzwiami.

                -Ćśś… spokojnie słoneczko… Nie możemy… To nie w stylu Malfoyów żeby uciekać myszko…- powiedział Draco całując ją czule wciąż mocno trzymając ją w swoich ramionach- Poradzimy sobie z tym… musimy…

***

                -Oskarżony Draco Malfoy…?- Zapytał Kingsley a on jak na zawołanie wstał ze swojego miejsca na środku sali i spojrzał na Ministra Magii.

                -Jestem, zgłosiłem się na wezwanie- Odpowiedział grzecznie rozglądając się po sali.

                Wokół niego siedziało wielu sędziów ubranych w fioletowe szaty z wyhaftowanym na piersi po lewej stronie dużym "W".

                -Wezwano Pana w sprawie oskarżenia, jakie wniosła Pani Jacqueline La Brun. Został Pan oskarżony panie Malfoy o użycie zaklęć niewybaczalnych na Pani La Brun. Mowa jest tu o zaklęciach Crucio i Imperio oraz Okulmencji. Czy przyznaje się pan do zarzucanych Panu Oskarżeń?- Zapytał Minister Magii patrząc na niego w skupieniu na niego.

                Złapał głośno powietrze i spokojnie wypuścił je nosem, gdy jego spojrzenie znalazło Jacqueline. Siedziała w ciszy przy sędziach mierząc go wzrokiem.

                -Tak…- odpowiedział spokojnie wywołując u sędziów wielkie poruszenie.

                -Panie Malfoy… czy ma Pan coś na swoje usprawiedliwienie?

                I tak zaczęły się przesłuchania. Na początku opowiedział o wyjeździe jego i Hermiony do Francji gdzie Jacqueline podała jej śmiertelny eliksir, którym próbowała zabić jego żonę i nienarodzone dzieci. Następnie wypowiadali się uzdrowiciele na temat zagrożenia życia i jego heroicznej walce o życie swojej rodziny.

                Przesłuchania trwały 3 godziny… każdy z nich miał już dosyć, ale starał się tego nie okazywać. Jedyną nieobecną duchem na tej sali była Hermiona. Siedziała w ciszy koło Harrego, który delikatnie tulił ją do siebie wciąż pocieszając.

                W końcu przemówił Kingsley swoim spokojnym doniosłym głosem.

                -Kto jest za uznaniem winy oskarżonego Dracona Malfoya….?

                Siedział ze spuszczoną głową obawiając się spojrzeć na tłum dłoni sędziów uniesionych w górze…

***

                Delikatnie uniosła głowę do góry by spojrzeć na swojego męża. Siedział spokojnie na środku sali z głową wciąż spuszczoną i zamkniętymi oczami…

                Sama w obawie spojrzała na rzędy zgromadzonych sędziów…

                Żaden…, ale to żaden z nich nie uniósł swojej ręki.

                -Kto jest za uniewinnieniem oskarżonego Dracona Malfoya…?

                Jak na komendę wszyscy wraz z ministrem Magii unieśli swoje dłonie.

                -Oskarżony oczyszczony ze wszystkich zarzutów- Powiedział Kingsley a ona nie mogła ukryć swojej radości, gdy wyskoczyła ze swojego rzędu i wpadła prosto w otwarte ramiona swojego męża.

                -A jednak Happy End…- Wyszeptał do jej ucha nie wypuszczając jej ani na moment z objęć.

***

20 marzec 2008

                Odczuwał wewnętrzny spokój odkąd został oczyszczony ze wszystkich zarzutów a Jacqueline została skazana na pocałunek Dementora i wieczny pobyt w Azkabanie za próbę zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem.

                Delikatnie głaskał swoją żonę po ramieniu, gdy ta karmiła piersią ich maleńką córeczkę. Chłopcy spali smacznie: Kastor po jego prawej stronie Polluks zaś na jego kolanach.

                Ich córka przyszła na świat 4 lutego dokładnie tydzień przed narodzinami córki Harry'ego i Ginny- Lilly Luny.

                Maleństwo, które trzymała na rękach Hermiona pomimo swoich niecałych dwóch miesięcy miała na głowie jasne blond włosy a oczy błękitne, które połyskiwały jak pięknie wyszlifowane diamenty. Pomimo tak wielu różnic była bardzo podobna do swojej matki i kompletnie inna od swoich braci.  Chłopcy od zawsze wydawali się być silniejsi… ona zaś byłą delikatna i śliczna jak najpiękniejsza łąka z kwiatami.

                Długo rozmyślali nad imieniem dla swojej córki…. W końcu wybrali idealne…

                Flora Hermiona Malfoy… na cześć greckiej bogini wiosny i kwiatów. Tak drugie imię również pochodzi od bogini… jego własnej…

                -Zasnęła…- Wyszeptał, gdy Hermiona położyła zmęczona głowę na jego ramieniu.

                -Tak… nareszcie…, Flo jest cudownym dzieckiem, ale musze przyznać…. Chłopcy w jej wieku byli grzeczniejsi…- Zachichotała bardzo cicho.

                Draco rozejrzał się po łóżku i ich niesfornej rodzince.

                -Spójrz… i pomyśleć, że to wszystko zaczęło się tak niedawno…- Powiedział głaszcząc żonę po długich niesfornych lokach.

                - Prawie 4 lata temu kochanie….

                -Tak wiem…, ale teraz musimy być szczęśliwi.

                Ty, ja, Kastor, Polluks i mała Flora… to nie mogło nie skończyć się

                                                                                                                             Happy Endem…

***

                Za co pokochała Dracona? Chyba za jego nieustępliwość… Jego waleczność i pewność siebie… za jego dążenie do celu. Jak to mówią mugole: Po trupach do celu. Wiedziała doskonale, że dla niej i dzieci zrobi wszystko. Mogła liczyć na niego w każdym momencie. Był świetnym ojcem. Potrafił się zająć dziećmi jak nie jedna lepsza matka.

                Jego urok osobisty i wdzięk były wspaniała kokardą na prezencie od losu w postaci Dracona Malfoya…

***

                Za co pokochał Hermione? Za jej mądrość i niewyparzoną buzie. Oh kiedyś myślał, że ta cecha w niej denerwuje. Jak bardzo się mylił.

                Kochał ją za wdzięk, piękne ciemnobrązowe włosy i równie ciemne i błyszczące jak u Flo oczy. Kochał ja za to, że potrafiła znaleźć rozwiązanie każdego problemu, za wspaniałe dzieci, które mu dała i za nadzieje za lepsze jutro.

                Cały czas dziękował za to, że pomimo swoich okropieństw- miał ją.

                Wciąż walczyłby nikt tego cudu mu nie zabrał…

***

                Zapewne każdego z was ciekawi jak zakończyła się ta inna zwyczajna i nadzwyczajna historia? To proste. Kiedy jest dwóch ludzi, którzy się kochają i są wobec siebie szczerzy ich uczucie trwa, miłość ewoluuje na coraz to wyższy stopień i nic nie ma prawa się popsuć. Oczywiście występują kłótnie… no, ale powiedzmy sobie szczerze… one występują wszędzie. Przykładem może być chodźmy kłótnia dwóch dorosłych mężczyzn o to, którego córeczka poderwie więcej chłopaków jak dorośnie.

                Zaufanie jest podstawą. Podstawą do budowania wspólnej przyszłości. Wiecznej przyszłości. Życia po życiu…

                W końcu osiągnęli spokój. Każda z historii zakończyła się po swojemu nie zważywszy na inną… Jedni byli szczęśliwi… drudzy mniej… no, ale taka jest kolej rzeczy… Niestety.

~~~~

Nie moge uwierzyć że dodałam w końcu ostatni rozdział... Samą mnie to przeraża. Ale to koniec. Zabieram się do pisania Epilogu. Trzymajcie się :**

Artistico♥